Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Αγωνία για τις πολιτικές εξελιξεις και την αδυναμία πολιτικής παρέμβασης από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα

Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να καταθέσουμε την αγωνία μας και τον προβληματισμό μας για την κρισιμότητα των καιρών, την απίστευτη ένταση – απογοήτευση σε επίπεδο κοινωνίας, με σημείο αναφοράς τα δυσβάσταχτα για το μέσο Έλληνα πολίτη (μη προνομιούχους Έλληνες πολίτες) οικονομικά / μονεταριστικά μέτρα που έχει λάβει η Κυβέρνησή μας και βεβαίως την απογοήτευσή μας για τα ανύπαρκτα πολιτικά αντανακλαστικά του Κινήματός μας, σε μια περίοδο όπου όλοι μας αναζητούμε σημεία επαφής και ουσιαστικής προσέγγισης / διαχείρισης όλων αυτών που συμβαίνουν στην κοινωνία μας.
Δυστυχώς, αν και το Κόμμα / Κίνημα είχε μια ευκαιρία να τοποθετηθεί με παρρησία για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και να δώσει το στίγμα της επόμενης ημέρας, μέσω της πραγματοποιηθείσας Συνδιάσκεψης της 3ης του Σεπτέμβρη, αυτή η ευκαιρία χάθηκε υπό το βάρος επικοινωνιακών τεχνασμάτων / ουσιαστικής αδυναμίας διαβούλευσης των συνέδρων. Τελικό αποτέλεσμα ?
· Αδυναμία αποτύπωσης μιας ΞΕΚΑΘΑΡΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΑ ΑΙΤΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΑΛΛΑΝ ΣΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,
· ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗΣ ΕΝΟΣ ΞΕΚΑΘΑΡΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΧΡΟΝΙΖΟΝΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΤΑΛΑΝΙΖΟΥΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΑ, ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΒΑΝΑΥΣΑ ΤΟΝ ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟ ΕΛΛΗΝΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΑΠΟΘΕΣΕ ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΡΟΣΔΟΚΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ – ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ – ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ –ΤΗΝ ΙΣΟΤΗΤΑ- ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ !!!.
Δυστυχώς για όλους μας, αυτή η ευκαιρία είχε χαθεί από την αρχή, ως αποτέλεσμα έλλειψης ξεκάθαρων πολιτικών θέσεων και κειμένων από το ίδιο το Κίνημά μας. Θυμίζουμε μόνο το κείμενο με γενικό τίτλο : Σοσιαλιστική προοπτική, το οποίο τελικά άφησε τελείως αναπάντητο το ερώτημα τι σοσιαλισμό πρεσβεύουμε ή ποιος είναι αυτός που επιθυμούμε ως πολιτικά όντα να υπερασπιστούμε, σε ένα παγκόσμιο χωριό όπου η πραγματική οικονομία έχει επί της ουσίας «εκχωρηθεί» στην οικονομία των αγορών και έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι των Funds και των καιροσκόπων / κεδροσκόπων. Ήταν και είναι μια συζήτηση που δεν έγινε ποτέ, ήταν και είναι μια συζήτηση / πολιτική ζύμωση/διαβούλευση που δεν ολοκληρώθηκε, ενώ είναι απαίτηση των καιρών μας – και βεβαίως των μελών μας - να γίνει και τα συμπεράσματά της να καθοδηγήσουν τις επόμενες κινήσεις μας. Είναι μια συζήτηση που επείγει!
Είναι μια συζήτηση που μπορεί και πρέπει να γίνει, δίνοντας δείγματα γραφής στις δυνάμεις του δημοκρατικού σοσιαλισμού σ' όλη την Ευρώπη, ότι μόνο με τη συσπείρωση και την ουσιαστική διαβούλευση μπορούν να βρεθούν κοινά αποδεκτά λύσεις που να δίνουν την πορεία για την υπέρβαση των προβλημάτων και εκμετάλλευσης των προκλήσεων του 21ου αιώνα, προς όφελος των ΑΝΘΡΩΠΩΝ και ΟΧΙ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ και των ΜΕΤΑΠΡΑΤΩΝ !
Αν και οι βασικές αρχές και τα ιδανικά μας παραμένουν αναλλοίωτα: Εθνική Ανεξαρτησία, Αυτονομία, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, ισότητα, οι πρακτικές των τελευταίων ετών δείχνουν ότι το Κίνημά μας δεν είχε και εξακολουθεί να υπολείπεται σε αντανακλαστικά - μέσω των κομματικών στελεχών / δομής οργάνωσης του Κινήματός μας – για την αναπροσαρμογή της στρατηγικής και των πολιτικών μας θέσεων, σύμφωνα με τη δυναμική της κοινωνίας και των αλλαγών που προκαλούνται σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, όπου κεντρικός στόχος των σχεδιαστών του είναι η διαμόρφωση απολιτίκ κοινωνιών – καταναλωτών (!)
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι θεμελιώδης αρχή του Δημοκρατικού σοσιαλισμού ήταν και είναι ότι δεν είναι ένας στατικός οργανισμός. Αποτελεί μια εξελικτική διαδικασία, που αγωνίζεται να προσαρμόσει τις στρατηγικές του και αναζητά νέους τρόπους και μέσα για να προωθήσει τα ιδανικά του !!! Και εμείς σήμερα διαπιστώνουμε ότι απέχουμε μακράν από αυτό το σημείο, το βιώνουμε καθημερινά, λειτουργώντας αμυνόμενοι χωρίς πολιτικά επιχειρήματα και έχοντας μοναδικό σημείο αναφοράς τα τραγικά αποτελέσματα των πολιτικών της Νέας Δημοκρατίας και τις «τεχνοκρατικές προσεγγίσεις που επιβάλλει πλέον το Μνημόνιο» ! Λες και δεν έχουμε τη διάθεση να δούμε και εμείς οι ίδιοι τα λάθη μας και να δεσμευτούμε ότι δεν θα τα επαναλάβουμε !
Δεν έχουμε πολιτικές απαντήσεις για όλα αυτά που σήμερα συμβαίνουν, πολύ δε περισσότερο πολιτικές προτάσεις / προσεγγίσεις για το τι πρέπει να κάνουμε έτσι ώστε να μην συμβούν ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ !
Δεν έχουμε πολιτικές απαντήσεις – επίσημες ερμηνείες για τα υβρίδια πολιτικών που εφαρμόστηκαν ακόμα και από τις Κυβερνήσεις μας συμβάλλοντας και αυτές στην αποδόμηση θεσμών και βεβαίως διευκολύνοντας όλους μας να απολαύσουμε αγαθά που δεν μας αναλογούσαν, υποθηκεύοντας έτσι το μέλλον τόσο το δικό μας όσο και το μέλλον των επόμενων γενιών. Γιατί ? Γιατί δεν είχαμε το θάρρος και την ικανότητα ο κάθε ένας μόνος του και όλοι μαζί να επιβληθούμε στις Σειρήνες που δάμασε κάποτε στη μυθολογία ο Οδυσσέας !


Και εξακολουθούμε σήμερα να νοσταλγούμε εποχές «εικονικής» ευφορίας – σημείο αναφοράς που δικαιολογεί εμμέσως πλην σαφώς την κοινωνική έκρηξη / δυσαρέσκεια - όταν με αφετηρία αυτή οδηγηθήκαμε σήμερα στην εποχή της ένδειας και βεβαίως της αναγκαστικής / επιβληθείσας Εθνικής αιχμαλωσίας, από το ίδιο το «Κεφάλαιο» και τους «Προμηθευτές του», οι οποίοι με σχετική άνεση μας το διέθεταν και εμείς αλόγιστα το καταναλώναμε χωρίς να έχουμε επίγνωση των μετέπειτα συνεπειών !!!
Ας μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας : Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί ! Αφεθήκαμε όλοι μαζί, χάνοντας την αίσθηση του μέτρου που σήμερα αναζητούμε αλλά δυστυχώς κάποιος άλλος το έχει βρεί και σήμερα μας το επιβάλλει με τους δικούς όρους μέτρα και σταθμά.
Είμαστε εγκλωβισμένοι στα πεπραγμένα της απραξίας ετών, αιχμάλωτοι της αδυναμίας πρόβλεψης και πρόληψης όλων αυτών που σήμερα συμβαίνουν! Αυτό που μας φοβίζει και το καταθέτουμε σήμερα, είναι ότι ακόμα και μετά την 3η του Σεπτέμβρη του 2011, αποφασίσαμε τον αυτό-εγκλωβισμό μας και για το μέλλον, μιας που δεν είχαμε την ικανότητα να καταδικάσουμε πολιτικές πράξεις και νοοτροπίες που μας οδήγησαν στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα !
Μπορεί με τους όρους της «αγοράς» να έχουμε «χρεοκοπήσει», ωστόσο δεν έχουμε χρεοκοπήσει ως σκεπτόμενοι άνθρωποι και ως πολιτικά όντα / υποκείμενα, που εξακολουθούμε ακόμα και σήμερα να προβληματιζόμαστε και να αναζητούμε «εξόδους διαφυγής» από τον κακό μας εαυτό.
Αυτό όμως σε ένα πολιτικό χώρο, σε μια πολιτική οργάνωση, δεν μπορεί να είναι στόχος μερικών μεμονωμένων μελών αλλά κοινός στόχος όλης της Οργάνωσης, μιας που μόνο έτσι μπορεί να επέλθει η αλλαγή και ο τελικός επαναπροσδιορισμός του κοινού στόχου με βάση τα αναλλοίωτα ιδανικά μας Εθνική Ανεξαρτησία, Αυτονομία, αλληλεγγύη, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, ισότητα, σύμφωνα με τους νέους καιρούς και τη δυναμική τους !
Διαπιστώνουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι ορατό στο Κίνημά μας σήμερα και αυτό μας ΦΟΒΙΖΕΙ !
ΕΣΑΣ?