Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008

Η Γειτονιά, κύτταρο ανάπτυξης του Δήμου




Είμαι πεισμένος ότι η γειτονία, θα μπορούσε να αναδειχτεί σε βασικό κύτταρο του Δήμου, εάν και εφόσον υπήρχαν εμπνευσμένες Δημοτικές Αρχές με όραμα και θέσεις ουσίας για την εφαρμογή εναλλακτικών μορφών διοίκησης & ανάπτυξης του Δήμου.
Δεν σας κρύβω ωστόσο την πεποίθησή μου ότι, την πραγματική δύναμη για τέτοιου είδους «ουσιαστικές αλλαγές στα τοπικά δρώμενα», διαθέτουν οι ενεργοί πολίτες, οι οποίοι ενώνοντας τη δύναμη της σκέψης - του λόγου τους και της δράσης τους, μπορούν να μοιραστούν ιδέες – να συζητήσουν μεταξύ τους και τέλος να διαμορφώσουν ρεύμα αλλαγών στις τοπικές τους κοινωνίες.


Με αυτό το σκεπτικό λοιπόν, «αυτό-οργανώνω» τη σκέψη μου και καταθέτω σύντομο κείμενο θέσεων μέσω του οποίου και υποστηρίζω ότι, η πάλαι ποτέ Γειτονιά μπορεί να αναδειχτεί σε βασικό κύτταρο ανάπτυξης του Δήμου με στόχο :
  • Την σταθερή ενίσχυση της ανθρώπινης συναναστροφής και επικοινωνίας μεταξύ των πολιτών του Δήμου (περιορισμός της αποξένωσης των πολιτών). Για παράδειγμα, η ανάπλαση ανοικτών δημοτικών χώρων (όπως : πλατείες – αλσύλλια – παιδικές χαρές κλπ), με στόχο να καταστούν περισσότερο χρηστικοί - προσβάσιμοι και ασφαλείς για τους δημότες, μπορούν να αποτελέσουν για τους δημότες ιδανικά σημεία κοινωνικής συνεύρεσης και συναναστροφής με τους κατοίκους της περιοχής,
  • Την ενίσχυση του θεσμού εθελοντικής συμμετοχής των Δημοτών σε στοχευμένες δράσεις και συλλογικές πρωτοβουλίες (π.χ Ανακύκλωση σκουπιδιών – Ευαισθητοποίηση και ενημέρωση πολιτών ως προς τις πρακτικές και διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται), προβάλλοντας κατά τρόπο συνεπή τα θετικά αποτελέσματα και εμπειρίες που αποκτήθηκαν μέσω αυτών και συνέβαλλαν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών,
  • Την ενθάρρυνση πιλοτικής εφαρμογής μέτρων ή άλλων καινοτόμων πρωτοβουλιών, όπως αυτές προτείνονται από τους ίδιους τους πολίτες, για την αντιμετώπιση - επίλυση προβλημάτων της περιοχής ή και για την ανάδειξη / προαγωγή ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της πολιτιστικής κληρονομιάς του Δήμου,
  • Την πιλοτική εφαρμογή μέτρων για την αντιμετώπιση / επίλυση καθημερινών προβλημάτων που δυσχεραίνουν τη ζωή των πολιτών, έτσι ώστε μετά την αξιολόγηση και έλεγχο αποτελεσματικότητας και απόδοσης των μέτρων από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Δημοτικής Αρχής, να αποτελέσουν σημείο αναφοράς για ευρύτερη εφαρμογή προς όφελος της τοπικής κοινωνίας Η συστηματική καταγραφή των αποτελεσμάτων και εμπειριών που αποκτήθηκαν από αντίστοιχες δράσεις, δίνει τη δυνατότητα για τη διαμόρφωση μιας «Δημοτικής βάσης δεδομένων συλλογικών δράσεων – εμπειριών και επιτευγμάτων». Η εν λόγω βάση δεδομένων, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως πολύτιμη πηγή γνώσης, τόσο για τον ίδιο το Δήμο όσο και για άλλους όμορους Δήμους, που επιδιώκουν την ανάπτυξη σχέσεων αμοιβαίας συνεργασίας και ανταλλαγής εμπειριών σε αντίστοιχα θέματα.

Υπάρχουν περιθώρια ... Υπάρχει διάθεση ?

e-Περιηγητής [ΔΧΜ], Ιαν 2008

1 σχόλιο:

ΧΑΡΗΣ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Αγαπητές Δημήτρη

Με βαθύ ενθουσιασμό επισκέφθηκα το νέο blog σου και εύχομαι να γίνει ένα βήμα δημιουργικού διαλόγου. Άλλωστε το πρώτο δείγμα γραφής είναι κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικό.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι εγκρίνω και επαυξάνω τις απόψεις σου. Θα ήθελα μόνο να σημειώσω στο δεύτερο άρθρο στο οποίο σημειώνω τα σχόλιά μου, μια μικρή διαφοροποίηση στην διατύπωση και μόνο των στόχων. Σήμερα λοιπόν έχω την άποψη ότι η γειτονιά πρέπει και οφείλει να αναλάβει έναν ειδικό ρόλο στην παγκόσμια κοινωνία. Είναι σωστά όλα αυτά που γράφεις περί δράσεων και ενημέρωσης, συμμετοχής των πολιτών, ο πυρήνας όμως της νέας αντίληψης βρίσκεται σε μία συμφωνία φυσιογνωμίας. Ένα consensus όπως θα λέγαμε παλιότερα. Δεν αναφέρομαι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση διότι εκεί δεν υπάρχει καμία ελπίδα όπως και εσύ αναφέρεις. Αναφέρομαι στην πάντα στην δυναμική κοινωνία των πολιτών. Πολιτικά τέτοια μορφώματα, θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια φυσιογνωμία και έναν ρόλο της γειτονιάς τους που να παράγει υπεραξία μέσα από την σταθερή δημιουργία υποδομών. Η γειτονιά θα πρέπει να αναλάβει έναν ρόλο στην παγκόσμια κοινωνία και να παράγει προϊόν υπεραξίας για να τροφοδοτείται. Επιμένω και δεν χρησιμοποιώ την λέξη Δήμος που έχει διοικητικό και όχι κοινωνικό χαρακτήρα.
Η γειτονιά λοιπόν θα πρέπει να έχει μια φυσιογνωμία κύριας δράσης. Να είναι ας πούμε πόλη της διανόησης διοργανώνοντας συνέδρια με ανάλογες υποδομές. Η να είναι τόπος ευρυζωνικότητας και επιχειρήσεων νέων τεχνολογιών (βλ silicon valley), ή τόπος παλαιοπωλείων, θέρετρα, αθλητικά κέντρα, ή οτιδήποτε μπορεί να συμφωνήσουν οι κάτοικοι της περιοχής.
Silicon valley σημαίνει computers, Φραγκφούρτη σημαίνει δειθνής έκθεση εμπορίου, city σημαίνει να Ναυτιλία, το χωριό Nokia παραπέμπει στην κινητή τηλεφωνία, το χωριό Faber στα μολύβια, η Ολυμπία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Βύρωνας στο Θέτρο Βράχων, το Φάληρο στις μαρίνες, το Μοσχάτο στο καρναβάλι. Ετσι και ο Χολαργός πρέπει να αποκτήσει μια παραγωγική εξωστρεφή φυσιογνωμία.
Μια τέτοια συμφωνία δημιουργεί πολλά επακόλουθα. Δημιουργεί υποδομές, άντληση προγραμμάτων και πόρων, θέσεις εργασίας, συζητήσεις και εξειδικεύσεις, παρελκόμενες υποστηρικτικές υπηρεσίες και γενικότερα ραγδαία ανάπτυξη. Τα προβλήματα δεν λύνονται πια πυροσβεστικά από τον κορβανά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τα προβλήματα λύνονται με εναλλακτικές προτάσεις ανάπτυξης.
Γύρω λοιπόν από αυτόν τον στόχο ανάπτυξης και το όραμα, δημιουργούνται σιγά – σιγά οι σχηματισμοί συλλογικής αυτοοργάνωσης. Δημιουργούνται συζητήσεις, ανταλλάσονται απόψεις, προσφέρονται εμπειρίες και ειδικότητες, γίνονται μελέτες με όρους δημόσιας διαβούλευσης και τα πάντα αποκτούν ανταλλάξιμη υπεραξία.
Αυτό λοιπον είναι το νόημα της «Δημοτικής βάσης δεδομένων συλλογικών δράσεων – εμπειριών και επιτευγμάτων» που αναφέρεις. Μια τέτοια συζήτηση που θα δημιουργήσει έναν δυναμικό συλλογικό σχηματισμό της κοινωνίας των πολιτών.